Yanimda ask dolu bir kalp, vardim caresizligin kapisina Umut adasi demislerdi ama demir attim yine yanlizliga..!!
Ufukta günesin batisi hissettigim sadece umutlarimin parcalanisi..
Yikik dökük bir bina gibi titriyorum rüzgarda.. Ne gidebiliyorum.. Ne kalabiliyorum burda.. Hasretim, gölgem gibi hep yanimda..
Bir damla mutlulugu özleyen, gülmeyi bilmeyen bir kukla gibi oynuyorum rolümü hayatta Caresizce dala tutunan kuru yaprak gibi sariliyorum umudumun son anlarina..
Biliyorum, ise yaramayacak biliyorum, ruhum azapta kalacak biliyorum, bu kalp hep seni anacak, seni arayacak
Umut adasi demistim, iste ada, iste ben, iste kalbim
Sularin arasinda Yanliz.. Ve tuz buz olmuscasina.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Cicicadi* Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.