SİNEK'Lİ ŞİİR'E

minnacýk bir sinekle uzanýyoruz yan yana
Ýkimizde kýrk üç yaþýnda
kýrk üç yaþýnda keten pullu bir divanda.
soluklanmanýn ara celsesindeyiz
durup yeniden baþlamanýn en dibinde.
ve o minnacýk sinekle
helalleþiyoruz sabahýn endiþesinde
ki hakký vardýr inkarý mümkün deðil
karpuzumda tuzumda peynirimde…
aslýnda bilumum sinekler birbirine benzer
insanlar nasýl müsfettesine benzerse.
topyekun vedalaþmak da mümkün deðil bilirim
ve biraz da mevzisi düþmüþ askerlere benzer sinekler
yýkýlmak isterken bir çorbanýn içine
benzerler ezilmiþ tersane iþçilerine…
nasýl her þeyle, falanla filanla baþlayabiliyorsa
bir sineði tarifle de baþlayabilir þiir
ve ben cümle sinekler görürüm kafiyelerde
gölgelerinin yaþama düþmediðinin farkýnda deðil.
hoþça kal sinekli þiir
hoþça kalýn tüm esmer alem sinekleri
size katýksýz minnetliyim
lakin kaçýmýz ölse umurundadýr hürriyetin?

ahmet arýk
14 temmuz 2009
memleketim

Sosyal Medyada Paylaşın: