Ölüm

Karanlýðýn koynunu yýrtarak geldi,
Iþýklar içindeydi ve de korkutucu,
Uzun bir borudan üfledi ezgisini,
Karmaþýk benliðim dansa kalktý.

Geçmiþ ve gelecek karýþtý birbirine,
Bir tutam karanfil attým aðzýma,
Ölüm kokusunu bastýrsýn diye,
Acýya kestim, kurudu dilim, damaðým.

Titrek dudaklarýmda gülümsemeler,
Selam verdim,hoþgeldin dedim,
Uzun uzun baktý yüzüme,
Kararsýzlýðý nedendi, bilemedim.

Ýþi varmýþ bir baþka tarafta,
Bu gün yokladým dedi Azrail,
Bekleye dur hele sen Araf’ta,
Uðrarým elbet uygun zamanda.




2009 - Antalya

Esel Arslan


Sosyal Medyada Paylaşın: