ÖLDÜM AMAN (Türkü Tadında Bir Mani)

ÖLDÜM AMAN

Dosttan gelen tüm dertlerin,
Turabýyým ben her zaman.
Þikâyetim ondan deðil,
Aþk elinden yar el aman...

Öldüm-öldüm-öldüm aman,
Ara yerde kaldým aman.
Kimselere baþ eðmezdim,
Kul-kölesi oldum aman...

Bu yaraya içten-içten,
Kan aðlatýr bendeki sen.
Mecnun oldum sanki resmen!
Aþk elinden yar el aman...

Öldüm-öldüm-öldüm aman,
Dört duvarda kaldým aman.
Alâsýný buldum derken,
Baþa bela aldým aman...

Ne yaptýmsa olmadý yar!
Felek yüze gülmedi yar!
Canda takât kalmadý yar!
Aþk elinden yar el aman...

Öldüm-öldüm-öldüm aman,
Dosta haber saldým aman.
Nerdesiniz vefasýzlar?
Bir baþýma kaldým aman...

Bu hasretlik yetsin artýk,
Istýrabým bitsin artýk.
Mevlam kavuþtursun artýk,
Aþk elinden yar el aman...

Öldüm-öldüm-öldüm aman,
Kara yerde kaldým aman.
Kimselere baþ eðmezdim,
Kul-kölesi oldum aman...

Orhan BÖRÇEK(Ozan YESARÝ)

Sosyal Medyada Paylaşın: