Üç gün küs durduk senle,
Üç kýyamet koptu dünyamda.
Gökten yokluðun alev oldu aktý yüreðime.
Yandým.
Hasretin har rüzgarlarý estirdi tenime,
Haþlandým.
Ya ben seni ne çok seviyormuþum anladým.
Yokluðunda bir hiçmiþim anladým.
Vuslatýn tertemiz bir dünya yarattý bende.
Ýçinde sevdalarýn en büyüðü,
Ýçinde Duygularýn en yücesi var.
Hani yeni bir dünya yarattý ya geliþin.
Þöyle yapalým mý.
Dertleri kederi yakalým duman olup uçsun,
Yok olsun.
Ayrýlýðýn defterini dürelim gömelim topraða,
Toprak olsun.
Ve mutluluk,
mutluluk o kadar çok olsun ki,gökyüzü kadar.
Yaðan yaðmurlarda olsun,
Akan sularda.
Ettiðimiz her sözde olsun,
Kulaklarýmýzda.
Baktýðýmýz her yerde olsun,
Hep yaný baþýmýzda.
Bir daha yokluðun mu,sakýn.
Ne býrak ellerimi nede kýyamet kopsun.
Býrakalým her þey güzel olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.