Aþk gece düþerken damla damla yastýða,
Ten titremeleriyle ritim verir karanlýða.
Makam nihavent.
Mevsim hep güz kesilir geceleri.
Yine karanlýðýn dilinde ayrýlýk naðmeleri.
Ayrýlýk edepsiz,
Anadan doðma ulu orta kol gezmekte.
Nede nursuz yüzü,
Bir avuç geceyle kan bürümüþ gözü.
Hele birde çuvaldýz gibi batmasa sözü.
Bu ayrýlýðý ne yapmalý.
Atsan atýlmaz mý
Satsan alan olmaz mý.
Aþkýn temelini kurmalý taþ üstüne taþ duvar,
Adam gibi sevse iki yürek ayrýlýk mý doðar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.