Kıyametimi Sevdim

Kýyametimi Sevdim

iþte býraktým
kendini saklamalarýný
ben gizinde kýyameti buldum
yorulmadým
belki gülüþün
beni
ömrümün tek emanetiydi kýyametime
kýyametimi sevdim...

üzülme
ben bir yandan yanarým
gazel artýklarý gibi sayrý sayrý
kendi içimde çýrýl çýplak namussuz bir alev gibi
bir yandan dað ve orman kaçýðý sular yürür
pir...pak
haykýrma isteklerime kadar
gözlerine kapýlýp gitmiþliðimi serin
yaðýþlý
gelincikli
mutluluk aðlayýþlý
üzülme
kaybolmam kýyametlerimi býrakýp
gitmek de birgün can verir mi dersin
kýyametimi sevdim...

iþte býraktým diyorum
parmaklarýný kaçýrýþýný gözyaþlarýma dokunmaktan
ben izinde kýyameti buldum
durulmadým
belki susuþun
beni
kahrýmýn son emanetiydi kýyametime
ben emanete hýyanet etmem
býrakmýyorum gelmemiþliðini hiçbir sabahýma
yönüm yolum memleketsiz
artýk hiçbir yanda deðilim
yalnýz bir göçebeyim
içimdeki bu kusursuz yangýnla
virane
kýyametimi sevdim...

haberini beklemiyorum gitmelerinin
demek çaptan düþtü ölüm
gökyüzünde gelinlik giyerken bulutlarýmýz
bana teslim ettiðin umutsuzluðun kayalýklarýndan
düþmek üzereyim
belki son çaðrýsýna kar kokulu þiirlerimin:

’denizine küstürdüðün bu alazlý
bu haylaz martýlar yüreðinin ay ýþýðýndadýr
her gece saat beþte sýzar yüzüne
korkma
en büyük hesaplaþma kendinledir
sen sevgine köle ol
ki hiçbir özgürlük tuzaðýna düþmesin
korkak unutmalarýn... ’

unutmak cennetse
tanrý beni defterinden silsin
unutmam sana tapma kýyametimi
isterse bütün umutlar kýymetini yitirsin
kýyametimi sevdim...

bütün çýtýrtýlar öfkemin ayazýnda
öfkemin ayazýnda kýzýlca kýyamet
yaktýðýn benim reyhan yorgunu ellerinle
kim ki nerde bir gül yapraðý koparmýþtýr
acýsý niçin benden böyle çýksýn
hiçbir sözün üþenmiyor kalbime saplanmaya
saplandýðýn yerden çýkmýyorsun
hangi ölümden emir aldýn
böyle hiçbir yola beraber çýkmamak için
beni býraktýðýn yerde güneþ renkli bir çocuk
upuzun eskir...samimi kumrular yanaþmaz ayaklarýmýza
anýlarýmý okþasam avuçlarýmda bir damla sesin kalýr
sesindeki ýlýk þefkate doymak bilmez acýlarým
ve unutamamanýn tek kahramaný bendim duyulmamýþça unutulmuþ
unutulmak kýyametinde
limonküfü gözlerim þaha kalkarken derin çizgili uykulara
çiçek bozuðu bekleyiþlerle ateþini körüklerim örselenmiþliðimin
kýyametimi sevdim...

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: