Ve kadın

süzülürken tuzlu gözyaþlarý
yaþamýn çehresinden
alýnan darbelerin sýzýlarý dökülür
sýrttaki derin çizgilerden

yol olup akan umutlar
gecenin cýlýz kandilinden
çözülür kýrýlma noktasýnda sabýr
çatlar aniden

yazýn ortasýnda üþüyen gül
al gonca kokmaz sahte sevgilerde
kuma gizlenir yarasalar gri
kýzýl dereler dönerken nehirlere

gömüldük bir biz iken maziye
dikildik bin biz dirilirken

ve
kadýn unutulmuþtu tozunda tarihin
sýrtýnda mermilerle gül sunarken
þimdi ölüm sessizliðinde zaman
kumunu tüketirken

mersaus 30/04/200....

Sosyal Medyada Paylaşın: