BİR İSTANBUL DOĞDU Nİ'ME'L CEYŞ'LERDEN

Elli dördüncü gün, Ýstanbul’da su
Tekbirlerle sanki yükselip yerden
Surlara yürüdü kýrýldý pusu
Yer-Gök inledi Allahu Ekber’den

"Yol ol gemiye dað, yol ol hüküm var!"
Aþýlmaz Haliç’i aþsýn Hükümdar
Eyyub’daki Otað-ý Hümayun sar
Ehl-i Kur’an geldi çok ötelerden

Sultan Mehmet iki suru gösterdi
Bir senedir gönlü bunu isterdi
Feth-i Mübin’ine iþaret verdi
Muzaffer çýkmaya kutlu seferden

Mehmed’im toplara surlarý dövdür
Dövdükçe Sultanýn Mehmed’i övdür
Açýlan her gedik çöken bir evdir
Vakit: sabah vakti, gün: Salý, erken

Ulubatlý -Otuz Erbaþý- Hasan
Kale burçlarýna ilk ayak basan
Allah! deyip -orda oydu ilk susan-
Þehid düþtü burçta sancak dikerken

Cibali, Topkapý, Tekfur Sarayý
Örse gedikleri sarsa yarayý
Kaç Hasan surlarda aldý sýrayý
Bizans Eli boydan boya çökerken

Bu idi zulmetin Nur’a dönmesi
Ýçeri girerken Tekbir’in sesi
An be an kesildi için nefesi
Yýðýldý bir yöne Bizans içerden

Ýnsan insan cesed, þehid ve gazi
-Bir çað sayfasýnda okunan yazý-
Konstantinepol’de koskoca mazi
Silindi Konstantin denilen yerden

Halký kaçtý doðru Ayasofya’ya
Taç ehli makamlar yürüdü yaya
Biraz sonra O’ gelecek buraya
Ýz mi kalýr bin yüz yýllýk hünerden

Bin yüz yýl bu þehir Ýslâm’a gebe
Doðarken Hamza Bey, Karaca, Cebe
Haliç’te Tekfur’luk vururken dibe
Kandil yandý, alev söndü Fener’den

O soysuz ilklere, son verdi Rabbim
Güzel askerlere yön verdi Rabbim
Alem-i Ýslâm’a ün verdi Rabbim
Kaç Kâb Bin Mâlik’ten, kaç Ebu Zer’den

Þimdi.. Ayasofya; "Melekten medet!
O’ Fatih geliyor, Melek yardým et!
Neredesin? Tacýmý soyunan veled
Ahh! Nerden baþkaldýrdýk, Fatih’e nerden?"

Bizans’ýn son günü böyle karardý
Aðlaþan âlemi bir korku sardý
Fatih Sur içinde secdeye vardý
Þükretti Rabb’ine: "Abd-i Aciz ben

Nebi’min bu müjde ettiði an’a
Erdirdin Allahým þükürler sana
Masumken toplumla suçlu olana
Bir zulmüm olursa yüz çevir benden

Bu Feth-i Mübin’in þudur gayesi;
Karanlýk çaðlarýn dize gelmesi
Ýslâm’a dönerken Küffar beldesi
Bir çað açýlacak eski senenden

O çað ki Tevhid’e inanmýþlarýn
Zerresi bu hâle donanmýþlarýn
Ni’mel Ceyþ olmaya çok yanmýþlarýn
Þehrim almaya Bizanslý denenden

..Ve kalksýn önümde diz çöken teba
Ne dini zelildir, ne mülkü heba
Emrim bu.. emrimde yoktur aceba
Tebâmýz oldunuz sarfsýnýz þerden.."

Kilidini kaldýrdýlar surlarýn
Gelen müjdesiydi bu asýrlarýn
Ey Bizans! vebalin ve kusurlarýn
Okunsun Ýslâm’a þimdi minberden

Hak geldi, bâtýl ve þer susturuldu
Haliç’e zincirli sular duruldu
Onun için genç Fatih’e vuruldu
Memnundular baþa gelen iþlerden

Konstantin Ýslâmbol olduðu günde
Haçlý-Mü’min düðündeydi düðünde
Sen Romen’de Hasan’ým öldüðünde
Bir Ýstanbul doðdu Ni’me’l Ceyþ’lerden..


Sosyal Medyada Paylaşın: