SON PEYGAMBER.

Mühürü Rabbimden, nurlu Peygamber.
Allah’ýn müjdesi, kulu Peygamber.
Sen yetim büyüdün, öksüzde kaldýn.
Cahiliye devrinde, yaralar sardýn.

Ýslamýn yolunda, ýþýksýn nursun.
Ümmetiniz senin, sende mutlusun.
Kuran senle indi, Peygamberimsin.
Alemlerin Nebi, sen her þeyimsin.

Ýyilik meleði, yoksula candýn.
O kumdan çöllerde, cana canandýn.
Gece gündüz demez, namaz kýlardýn.
Hamd edip þükürle, yatar kalkardýn.

Ahlakýn güzeldi, hep doðru oldun.
Sen elemindin, hep öyle durdun.
Yaratan Allah tan, emirler aldýn.
Görevini yaptýn, Rahman a vardýn.

Türkmendaðlý elbet, bunu bilendir.
Yolundan çýkmadý, doðru gidendir.
Rabbim Allah benim, seni sevendir.
Hazreti Muhammet, son Peygamberdir.

HÝLMÝ CAN.
2.TEMMUZ.2009.
(2369)
Sosyal Medyada Paylaşın: