Garip bir kadýn sesi yankýlanýr uzakta. Aðlamaklý. Kendine yabancý. Yoksul yalnýzlýklarý anlatýr Ölü þairlere… Böyle büyütürüz badem aðaçlarýnýn gölgelerini Altýnda düþ kuran kelebeðin kanatlarý yaþlanýr. Sonra rüzgâr… Sonra yaðmur… Sonrasý göç. Göç baþlar hazana dönmüþ daðlarýn arkasýna. Kara bir tren olur çocukluðumuz Usul susul geçtiðimiz þehirlerde iz kalýr Garip bir kadýn sesi yankýlanýr uzakta. Aðlamaklý. Kendine yabancý. Yarýna faili meçhul yaralý geceler býrakýr Korkak adamlar. Geçmiþ olur dün. Herkes unutur. Budur payýmýza düþen. Onu da katarýz acýlara Onu da sayarýz…
neslihan öncel / kafes 14.07.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
neslihan öncel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.