BEDEL

Bedel oldum, bir kalemin ucuna.
Bir kendimi, bir kâðýdý ezerim!
Sürer sürter, kýlaðýnýn tacýna,
Dil üstünde, aþk yeliyle tozarým.

Görev zorlu. Ýmlâ; hassas, duyarlý,
Noktalama, iþarete ayarlý.
Anlam desen, düþünceye eyerli!
Bu minvâlde, sözcükleri dizerim.

Iþýktaki, pervanenin þevkiyle,
Baþaklarýn, rüzgârdaki zevkiyle,
Adaletin, hak gözeten þavkýyla
Mýsralarda aydýnlýða yüzerim.

Gökyüzünün kanadýna kurulup,
Fýrtýnada yaðmur ile durulup,
Yeryüzünde karýncayla yorulup,
Lâf-ý derya, seyrüsefer gezerim.

Görülsem de bu meydanda bir alýk!
Beklemedim, uðraþýma karþýlýk.
Kalem maðrur, ne bir nefes, ne salýk!
Vicdânýmda, harf rotamý çizerim.

Caný verdim, dedi; yetmez baçýma!
Yerli yersiz, kar çökertti saçýma,
Suyun içmem! Ýnan gitmez gücüme.
Söz, kârýmdýr! Erdemoðlu yazarým.

Salih ERDEM
09.06.2006 18:14
15.04.2007 14:23 / AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: