ib
Gelinliksiz gelin
çaresiz kalmýþým ben yapamýyorum...
sensiz bu gecelerde yatamýyorum...
sesini duymayýpta hep aglýyorum....
býrakýp gittin beni ya üþüyorum...
yanlýzklýk çare deðil bilmiyormusun...
giyipde kefeni nerye gidiyorsun...
býrakma beni burda dön çarem ...
aðlýyorum güzelim gittiðin için....
hep ellerimizi tutar hiç býrakmazdýk..
etrafa bakar ýþýk þaçardýk....
görenleri hayrete çevirir hep söyletirdik...
þimdi ise tabutunu býrakmýyorum...
gitme diye hep aðladým tabutunun baþýnda...
kafaný kaldýrýpta burdayým diyemedin...
ruhun etrafýnda dönüyor tanýmýyor beni...
kalk ayagý yakýþmýyo sana ölüm vede kefen...
hani seni gelinliðinle evden telli duaklý cýkartacaktým..
hani konvoy yapýp kornalarý çalacaktýk.....
hani gelin arabasýnýn arkasýna EVLENÝYORUZ yazacaktýk...
hadi kalkta nikah memuru bekliyor düðün salonunda...
giydirmiþler sana beyaz kefeni....
göstermiyorlar bana cansýz bedenini....
aç artýk sevgilim gözlerini....
özledim caným sevgilim o tatlý gülüþünü...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim şenocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.