Gecenin kör karanlýðý zifiri Uyuyan evler gördüm Uyuyan devler Ördükçe karanlýðý nakýþ nakýþ Düðümlendi düþler sicim,sicim Bir aydýnlýk aradým Bir sýð yol Sol elimin baþ parmaðýnda baþladý patika Ýþaret parmaðýmda karambol Doðduðum evden çok uzak Belkide öleceðim evin sokaðýnda Hayal meyal gördüðüm Ceviz kokan boþ bir sanduka
Sandaletlerini çýkardý gölgem Bir yalaný yaþamak kadar doðru Bir doðruyu öldürmek kadar yalan Zincirini çözüp süzüldü ruh Hayat çok kýrýlgan bir þeydi Amonyak kokusu kadar baygýn Bir daha geri gelmeyecek kadar kutsal Korumamýz için verilen bir hazineydi belkide Belkide ölene dek unutamayacaðýmýz bir masal
Gergindi aslýnda her gece Karanlýklar gergin Þehrin üstünde, köylü yýldýzlar Boþluða çýkarken,yüksüz asansör Boþluða bakardý kimi gözler
Vurulurken gece,þafak vakti alnýndan Rüzgar zamaný habersiz savururdu Yeni bir ruhun doðuþu olmalýydý bu güneþ Hangi günahý temizlerdi,yaðmurlar? Nehri tersine doðru iterken þeytan Musallat olurdu rüyalarýma ateþ
Bir melek bürünürken elbisesine bir ayetin Ben þafaða mektuplar yazardým Zannederdim karanlýklarý bazen dost Bazen güneþi geceden kýskanýrdým Ýsimsiz þiirler gibi mistik kokardý Kokardý her gece aslýnda hüzün kokardý Sokardý fikrimi tanýmadýðým bir arý Habersiz yakalanýrdým karýncanýn düðününe Ölümüne þahit olurdum akrebin Þu karþý sokakta,avluya bakardý evim Oysa sokaðýn sonu hep ölüme çýkardý Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.