Biliyor musun sevdiceðim, Hiç gözüm kalmadý ayrýlýklarda Biten sevdalarýn ardýndan. Ne bakýþlarým dondu, Ne yüreðim daðlandý Ne de bu kadar zor geldi Senden önce vedalar...
Gel-gitleri yaþamadým, Býrakmadým kendimi hiç Karanlýðýn koynuna Ve hiç çaresiz kalmadým Sende kaldýðým kadar.
Diyemedim; Ne sana git, Ne kendime kal diyemedim. Yanýmda ol, býrakma beni sensiz Demek istedim beceremedim.
Diyemedim tut elimi Kurda kuþa yem etme Al gözlerimi gözlerin olsun Diyemedim...
Oysa ki; sanaydý þiirlerim Ve sanaydý, sabaha uyanan rüyalarým. Sana, aþkýna, sevgine, Ve yüreðineydi özlemlerim...
Þimdi gidiyorum istemeden Veda ediyorum sana Sabrýný denemeden. Evet sen, sen hoþça kal sevgilim, Hoþça kal...
Ne anlayýþ, Ne iç çekiþ olmasýn bu ayrýlýkta Gönüller bir, Duygular periþan olsun adým/ýz...
Rukiye Çelik/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.