Hemi efkarlýyým, hemi de gamlý,
Dað baþý deðilim, baþým dumanlý,
Ýçim kýpýr kýpýr, çok heyecanlý;
Anlamadým gitti, gönlüm ben seni,
Ne yana çevirsem, kýrdýn dümeni.
Bunca yýl arsýzca yükünü çektim,
Dizlerim tutmuyor, al iþte çöktüm!
Sen taþýdýn, bense, el verip döktüm;
Yüreði çatladý, gamda ozanýn,
Ben bittim de, boþalmadý kazanýn.
Pes etmeli, ikimizden birimiz,
Taþar bir gün, taþýyamaz da deniz,
Bilirsin ki, deniz deðil içimiz;
Zannedersin kana kan bir düþmanýz,
Kendimizi vurur, kendi dalgamýz!
Býrak artýk bundan böyle peþimi,
Kaydet bir kenara bu geliþimi,
Ne olur, gör artýk direniþimi !
Aramýza yadlar, girmeden anla,
Ansýzýn, giderim bir gün tufanla!
Gözlerim, seçmiyor artýk uzaðý,
Yüklendim sýrtýma bir ulu daðý,
En büyük hediyen, hasta yataðý!
Gönlüm mutlu musun, bak iþte öldüm,
Bari, sensiz olsun, bu son düðünüm...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.