Ey zaman denilen gemide Þimdi bende yolcuyum. Varsam,gelsem yanýna diyorum Bir bir geçiyor anlar. Duruyor her bir limanda, Ýnecekler var diye denizlerin köpüklü sularý, vururda hasret acýsý yüreðime ah derim ah. Eþ , ana ,baba Dost,düþman her kim varsa Nerede ? Zaman denilen gemide Herkes tek,herkes yalnýz Herkes yabancý. Zaman denilen gemide Yolcular inerken bir bir Korkular sarýyor korkular Görünmekte ineceðim liman Ama mutlu ama mutsuz Ama karlý ama karsýz Yolculuk bitiyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlıgül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.