DAĞLARDAKİ SEVGİM

Daðlar, daðlar, daðlar, daðlar…
Þarýldayan, çaðlayan çaylar,
Ruhumun akýp giden özüdür…
En korkunç vadilerden ovalara,
Ben, tertemizce akar giderim,
Yosun tutarým çiçekler arasýnda,
Güzeller bana doyasýya bakar,
Ruhumun güzelliðine akar…
Bin bir tohumu barýndýrýrým,
Aþk yüklü baðrýmda,
Sevgi çiçekleri açarým,
Zambaklar, yaseminler olurum,
Yaylalarýn engebeli vadilerinde…
Cesedim ruhumla kalýr baþ baþa,
Hafifçe arkamdan vuran güneþ,
Enerji verir ölü ruhuma,
Sevinçle esen rüzgâr
Ve cývýldaþan kuþlar,
Cik cik cik cik cik…
Çam aðaçlarýnýn özünde,
Sakýzlara yapýþarak,
Yolculuk yaparým ufuklara.
Bulutlar, bulutlar, bulutlar,
Kalbim kadar beyaz bulutlar,
Tertemiz hava, oksijen üretir,
Kindar insanýn nefesini tüketir.
Reyhan ve elif yüklü
Yalçýn bakýþlý daðlar,
Uçsuz bucaksýz yeþillikler sunar,
Bozkýrýn ulaþýlmaz göbeðine.
Saçým dökük, belim bükük,
Yaþýmý aþtý baþým,
Yüksek daðlarýn sýrtýndan,
Bulutlara uçuyorum,
Pamuk ipliðiyle,
Yýldýzlara baðlanýyorum.
Daðlar beni karýnca gibi taþýr,
Bir anne gibi baðrýna basar,
Güzelleri çiçeklerle buluþturur,
Sevenleri sevdiklerine kavuþturur…
Suya bakar ruhunu görürüm,
Çiçeklere bakar gözlerini görürüm,
Bana gülümsüyorsun býkmadan,
Kýpkýzýl ateþin ortasýnda,
Aþk köprümüzü yýkmadan.
Ýnsanlara bakar sevgini görürüm,
Ben bedeni kuþatan oksijen olurum,
Ýnsanlýðýn hayrýna solurum…
Güzelim! Ne kadar uzakta olsan da,
Sen hep içimdesin,
Bunu sen de biliyorsun,
Ýnan ki baktýðýn her insan benim,
Bense, içtiðin can suyu,
Bir damla gözyaþýn.
Kýrmýzýdan korkma,
Savaþ da olsa
Ben savaþým,
Sense barýþsýn.
Senin çadýrýn ve ruhun,
Denizin ortasýndaki tuzda,
Bense yaylalarýn baðrýnda,
Aðlayarak akan çaðlayanda,
Sana akýyorum, çaðlaya çaðlaya,
Aç kollarýný sevgilim!
Bekle beni aðlaya aðlaya,
Aðlamak gülmektir, aðlamasýný bilene,
Gönlünü daðlara verip de hakka gidene…
Tek kurtuluþun var, balýk ol,
Kol kol yürü nehirlere
Ve ýrmaklara, oradan da çaylara,
Çayda buluþalým, çay olalým
Ve ikimiz de çaðlayalým,
Derin derin vadilerde
Ve hep bir aðýzdan haykýralým:
Biz buradayýz, ölmedik;
Ölsek de ruhumuz,
Bu çaðlayanlarla çaðlayacak,
Tuz olup yemeðe atýlsak da,
Ýliklerinizde bizi bulacaksýnýz,
Ne kadar bizden kaçsanýz da,
Biz sizden kaçmayacaðýz,
Hak yoldan sapmayacaðýz…

16 Mayýs 1999
Çat Yaylasý/Akdaðmadeni
Sosyal Medyada Paylaşın: