çocukken oynadýgýmýz yap bozlar varya
hani þu diþli rengarenk olanlar
üst üstte ekleyince kule ev olanlar
vuruncada devrilip yýkýlanlar
sonra yeniden yapýlanlar
ve yeniden yýkýlanlar
hatýrla mýyormusun?
almadýmý baban sana soðuk bir doðum gününde
böyle rengarenk bir hediyecik
hani içiçe geçen diþli olan küçük olan
altý üstü üç kuruþluk oyuncacýk
benim babam almýþtý
býyýklarýda yeni kýrlanmaya baþlamýþtý
al yap oðlum bu oyuncaðý demiþti
bende sevinmiþ
havalara uçmuþtum mutluydum...
sonra o oyuncaklarla bir ev
hani þu çatýsý kýrmýzý olanlardan
ha bide bacasý vardý
heybetliydi
yada ben heybet nedir bilmiyordum
bana öyle gelmiþti
heybetliydi
son yapboz parçasýný da yerleþtirince
ev bitmiþ bir tek bacasýnda duman eksikti
birde içinde al yazmasýyla sen...
biliyormusun o yapbozdan yapma ev
birkez yapýldý bir daha bozulmadý
bir parçasý bile yerinden sökülüp
acaba þunu yapabilirmiyim denmedi
denilmez de kara gözlüm
çünkü baba sözü emir bu beden de
yap dedi
yanlýþlýkla söylemiþ olsada
çýkmaz erkek adam ata sözünden
yap dedikten sonra boz demedi unuttu belli her halinden
o yüzdendir
yazmaz bu kitapta yap sözünden sonra boz
durur hala anamýn çeyizlik vitrininde
çatýsý kýrmýzý ha birde bacasý olan o oyuncak yapboz
anlayacaðýn olmuþ olaný bitirmek
yapýlmýþ olaný bozmak
yap kelimesinin ardýna babasý boz demedi diye 10 senedir
ilk yaptýðý oyuncak evi bile bozmayan
yapboza bile bu gözle bakan
bir biçareyim ben
bir biçareyim ben
kara gözlüm oyunda olsa
oyuncakta olsa
biz hep yapalým
bozmak nedir bilmeyelim
bozmak nedir bilmeyelim
[m.ç]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.