Nilhan-2
Gönlüm sana handýr adýn nilhandýr.
Bir yudum tebessüm ruhumu kandýr.
Cevrin yakar tavrýn aklýmý alýr.
Nilhan cana candýr hem de canandýr.
Eza cefa senden bana hediye.
Adýn nilhan nihan olursun niye.
Aklýmý baþýmdan aldýn ne diye.
Gönlüm külhan nilhan özde yanandýr.
Nilhan nille özdeþ bana sevgili.
Dudaklarý kiraz saf baldýr dili.
Yüreðimde yanan sevda kandili.
Aþk deminde nilhan beni anandýr.
Dilimde pelesenk adý yýllar var.
Bir ses der gururu býrak hep yalvar.
Hiç saklayamam ki bende bir hâl var.
Nilhan’ýn bakýþý aþka zamandýr.
Göynür özüm ama dumaným tütmez.
Gittikçe artar da bu yangýn bitmez.
Uzanýrým yâre ya elim yetmez.
Tutkunum nilhana hâlim dumandýr.
Bu hikâye damga vurur çaðlara.
Alýp da baþýmý vursam daðlara.
Ýbret olur ölülere saðlara.
Gerçek, aþktýr öte yaný yalandýr.
Ankara,10.07.2009 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.