Son vedanýn gözlerine kan oturmuþ Hüzün tutar beni bakamam yüzüne Adý ayrýlýk olan zarfý zamanýn kalbine mühürleyeli kaç asýr geçti kaç pýnar kurudu gözlerimde unuttum gitti
rüzgarlar deli eser bu iklimde zaman daðýlmýþ bir bir dilimde prangalar kopmuþ zindan tarumar ama gidecek yolum yok yollar kör düðüm bende yollar baþka zamanlara tutsak yüreðim meczup bir saatte kilitli çocuklar doðurdum çocuklar bütüttüm içimde ki kinde
þimdi nefesim susmuþ yada susmak üzere gelsen ne fark eder ayrýlýðýn kýnasý solmadý daha yüreðine.
Ölümle randevum var bilmem zamaný kaç geçe felek, beni benden söküp gidecek. sermayesi göz yaþý olan bir yoldayým þimdi! ihanetin zaman ve ben
Gelsen ne fark eder son vedanýn gözlerine kan oturmuþ yollar kör düðüm bir bahar ötesi ayrýlýk kokar bir adým ötesi ölüm bir adým ötede kim bilecek öldüðüm
10/07/2009
NÝLÜFER GÖKDEMÝR GÜR
Sosyal Medyada Paylaşın:
YARENŞEHBAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.