MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ELİF KADAR!...
NADİDEM ZEHRA

ELİF KADAR!...



Tan yeri aðarýrken baþladý herþey
Ölümün eþiðinden dönerken
Unutulmuþlarýn içinde
Bilmiyorum
Kuþlar kanat çýrpýyor muydu?
Bir hoþgeldin bestesi var mýydý seslerinde?
Duyamazdým
Çünkü ben bir aðýtla yaþama hevesinde...

Bir ananýn gözünde hiç büyütemediði
Çocuk olup
Gençlik hayallerini sandýðýnýn bir kenarýnda unutup
Kendin gibi zannettiklerinin
Sunduðu yokuþlarý
Týrmanmaya çalýþmaksa yaþam
Yorulmakta lüks sayýlýyorsa üstelik
Doðru yerdeyim o zaman....

Sarýlmak için keþmekeþlik abidesine
Adýný umut koyduklarý
Mavi boncuklar ülkesinde ilerlerken yaþam
Sarmal hayatlarý tüketiyor dünya...

Adýmlarýmýn bittiði yerde
Geride kalmýþlara dönüp baktýðýmda
Bir tek kendimi üzdüm
Annemin dediði gibi
Elif kadar düzdüm!...


ZEHRA BARDAKCI
01/07/2009



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.