Kopuk Ay/ı Gel/in/e
Neler geldi üzerimize böyle Yas/emin
Hastalýklar uðursuzluklar diz boyu
Ben hiç yalan söylemedim ama
Yalanlarýn ayraný aþmýþtý utanmalýydýn
Hep her halinden idi kademsizlikler.
Melek kalbim hep kötülüklerinin
Ahýyla vahýyla tutuþtu yandý
Yalan ihtihza ve adilikler þerriyle hastalandý
Ýþte gör ki yendiðim hastalýða yine yakalandý
Bu hallerime sebepsin hakkým sana haram olsun.
Bilemedin nice ukalâlýklarýnla bu dünya
Baþtan sona yalandý sendeki kalp seni neye inandýrdý
Ben bunu iyi biliyorum baþýndan beri senden önce ne biline
Alným ak yüzüm pak bu gönül bu dünyanýn
Meteliðine ne kandý ne de inandý gözü halis insandaydý.
Farkýndayým deðilim ben bu dünyalýk ben Hak aþkýna yanýk
Gelmiþim yaþýyorum iyi kötü olaylarý yine de severek
Zaten o da varlýk bu da varlýk demek istediðim;
Her þeyler gönüllere gönlüme saðlýk
Geldim gideceðim cümle insaniyet de öyle
Neticeyi hülâsa illâ da mezarlýk.
Peki bilmek gerek deðil mi nasýl olursak
Cümlemiz ötede ediniriz kârlýk.
Yas/emin vah sana ah sana
Boyundan büyüktür hakaretlerinden büyüktür
Yuhlarým sana derler:Alma mazlumun ahýný
Çýkar aheste aheste sabret bekle.
Müfide DECDELÝ
05/07/2009/Pazar
Saat:18/29
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.