ÇEKEREK IRMAĞI

Nice þehirler, köyler, kasabalar, obalar
Kuruldu senin tarih yüklü medeniyetinde,
Kurdaðýlý, Isaklý, Kalederesi, Çekerek,
Cemaloðlu, Hamzalý, Kavakalaný,
Kâhyalý, Sarýkaya, Çakýr, Ýkizce,
Özürören, Sarýköy, Kamýþçýk,
Kazankaya, Çandýr, Bazalambaç,
Hacýilyas, Kýrkdilim, Ortaköy, Aydýncýk,
Karahacýlý, Çeltek, Arpaç, Yaylalýk…
Boðaza doðru: Örencik, Yanký, Yanýk,
Kabalý, Üçaðaç, Tarhana, Buzluk, Boyalýk…
Senin derin vadin, su verdi, hayat verdi,
Kan verdi, can verdi, ser verdi, sýr verdi,
Ýnsanlar senin sevginle muradýna erdi…
Kaç kadýn, çamaþýr yýkadý yunak kazanlarýyla?
Kaç kýz, delikanlýlarýn kalbini yaktý?
Kaç kýz, niþanlýsýyla el ele, göz göze geldi?
Kaç çocuk, sularýnda yüzdü?
Kaç insan kumsalýnda güneþledi?
Kaç insan balýklarýnla gýdalandý?
Kaç insan aðlarýný attý inlerine?
Kaç öküz, camýz, at, eþek çift sürdü?
Uçsuz bucaksýz bereket fýþkýran topraklarýnda.
Kaç kaðný, gýcýladý düz ovanda?
Kaç süvari, atýný suladý berrak sularýnda?
Kaç þehit yatar sulak tarlalarýnda?
Kaç gönül akar sevgi dolu ýrmaðýnda?
Yýlgýnlarýn boy boy dizilmiþ,
Irmak boyunu evi barký bilmiþ.
Kumun olmayan ev yok çevrende,
Yazýn bize denizden de ötesin,
Kumsallarýn ve güneþin güzelliðini,
Doyumsuz olarak yaþattýn yýllar boyu.
Rakýmýn çok düþük düz ovanda,
Meyveleri ve sebzeleri,
Çok çabuk sunarsýn seni sevenlere…
Kýþýn kar tutmaz topraklarýn,
Laf söyletmez kendine ayazlarýn.
Büklerin yetkin ve cana yakýn,
Onlarý yedikçe vücut þifa bulur,
Enerji fýþkýrýr, vücudun her teninden.
Üzümlerinin þýrasý pekmez olur,
Bete benize kan verir, can verir.
Meyvelerinin tadý damaklarda kalýr,
Vücudu tükenmez bir enerji alýr.
Kavaklarýn, söðütlerin hayat bulur,
Sevgi ve merhametin kucaklarýnda.
Suyun kimseleri incitmeden akar,
Derinden derinden, sessiz sedasýz…
Bahar seninle bir baþka olur,
Karlar eriyince yüreðinde,
O zaman coþarsýn boydan boya
Çok öfkeli olursun coþtuðun zaman,
Yüzüne bakaný fýrçalarsýn acýmadan…
Akdað, Deveci ve Yýldýz Daðlarýnýn karý,
Seni yýl boyu besler býkmadan, usanmadan.
Yolum hep senin düz ovandan geçer,
Yolculuðumda bana arkadaþlýk edersin,
Çekerek Irmaðým senin suyun çekildikçe,
Damarlarýmdaki kanlarým da çekilir,
Ciðerlerim nefessiz, oksijensiz kalýr...
Balýklarýn susuz kaldýkça nefesim tükenir,
Sen bize durmadan, býkmadan, usanmadan
Balýk verdin, su verdin, hayat verdin…
Iðýl ýðýl gönülden akan Çekerek ýrmaðým!
Sen, verilen emri eksiksiz yerine getiren nimetsin,
Sen, yüce Rabbimizin bize verdiði bir emanetsin,
Sen, yüce yaratýcýnýn emrini her daim iþlersin,
Onun emriyle coþar, onun emriyle gürlersin,
Nefesinin her deminde, Rabbini tesbih edersin,
Sen, Yüce Rabbine asla karþý gelmezsin,
Asýrlarca bu vadide kâh aðlar, kâh çaðlarsýn,
Sevdiklerinden ayrýlýnca yürekleri daðlarsýn.
Senin soðanlarýn, soframýzýn damak tadýdýr,
Senin pancarlarýn, çaylarýmýzýn canýdýr.
Senin domateslerin, patateslerin, üzümlerin,
Daha nice adýný sayamadýðým nimetlerin,
gýdalarýn bereket verir, hayat verir,
Cennet vatanýma sevgi verir, kardeþlik verir…
Þimdi üzerine büyük bir baraj yapýlýyor,
Saydýðým güzelliklerin su altýnda kalýyor,
Artýk senin güzelim yeþilliðin sular altýnda.
Masmavi boydan boya bir hayat denizi,
Sandallarýn, teknelerin boy boy yüzecek,
Âþýklarýn sahil boyunca el ele gezecek.
Çekerek Irmaðým, Çekerek Irmaðým,
Ölsem de senin hatýraný unutmayacaðým,
Bil ki engin sularýnda hayat bulacaðým…

02.09.2007
Çekerek
Sosyal Medyada Paylaşın: