kokulu gecelerden devþirilen bir solukluk seviþme ten sýyrýklarýnýn ince sýzýsý gözlerin derinliðinde ince bir serzeniþti yetmeyen dokunuþlara sesleniþ
sen baktýðý yön belirsiz beklerken kýyýsýnda dönülmezliðin öylece susardýn kendine bana nedenlere inat
oysa ne çok ahh ne çok nefret ettim gitmelerinden yokluðunun yoksunluk nöbetleri oluþturduðu ýþýksýz sessizlikte bir dizyem “sen” enjeksiyonu için binlerce yakarýþ yükselirdi içimden
yarýndan bir önceki günde yakamoz ýþýltýlarýný emanet ederek geceye vazgeçtim küçüklüðüme adanmýþ oyunlardan bütün þýmarýklýklarýmý bastýrdým tuzlu sulara dudaklarýmý kanatýrcasýna öperken sen li düþlerin acýmasýz tarafý