Yagmurlu bir gecenin ardindan yine sana uyandim...Oysa sen çoktan gitmistin...Yüregimdeki sicaklik senin gidisinle buz kesmisti...Her sabah ayni rüyadan büyük bir hayal kirikligi ile uyanmak ince bir sizi oldu artik yüregimde...Alisamadim...Belkide alismak istemedim...Kimbilir...Alismak kabullenmektir..Gittigini kabul edemedim belkide....
Iste Yine Sana Yaziyorum....
Mücadelemdeki basarisizliklari bir tek sana anlatiyorum...Kendime bile itiraf edemedigim gerçekleri...Yorgunlugumu ve umutsuzluklarimi...Belkide çaresizlikler içindeki çarelerimi arayisimi...Uzak yollardaki bekleyislerimi...Kalabaliklar içerisindeki yalnizligimi...Basimi omzuna dayadiklarimin aslinda bir yabanci olduklarini...Elimi tutan ellerin,yüregime dokunan sözlerin aslinda hiç var olmadiklarini...Her zamankinden daha yalniz oldugumu sadece sana söylüyorum...
Iste Yine Sana Yaziyorum...Sadece Sana Siginiyorum...Ne Olur Sende Beni Yalniz Birakma
MEHMET ALÝ GÜNEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet77 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.