Hayat akan bir ýrmak,
Kara olur, yahut ak,
Her gönülde bir firak,
Düþer bilinmezliðe...
Bazen tek, bir baþýna,
Kuþlar girer düþüne,
Kavuþmadan eþine,
Uðrar kimsesizliðe...
Oynasan çayda-çýra,
Mermeh olmaz naçara,
Yanarak çýra çýra,
Gömülür sesizliðe....
Baðlayarak dilini,
Savururlar külünü,
Anlamaz öldüðünü,
Sarýlýr da tetiðe.
Ölüm, doðumdan gerçek,
Doðarken kim bilecek?
Bilse nasýl gelecek,
Aldanýp densizliðe.
Astým þimdi bir dala,
Geçen desin budala,
Tek kaldým, kala kala,
Almýyorlar hediye.
Ýþ baþa düþtü þimdi,
Yaþananlar benimdi,
Bu dolaþan ya kimdi?
Benzer kara kediye...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.