Aþkýmý iðfal ediyor
Tenha köþelerde fýsýldayan cümleler
Kaç sýkýmlýk caným var
Kaç sabrý yetirir yüreðim
Kurþun gibi deliyor
Adýný duymak istemediðim kelimelerin
Aþkýmýn saðýr kulaklarý
Yüreðimi gömdüðüm toprak
Uyan þimdi kalk ayaða
Yeþersin istedikçe yaþanmamýþlýklara
Sen uzaklardan düþerken gönlüme
Beklemedim hiçbir þey
Aðlýyor gözlerin acýdan
Sinemde saklý þefkatli ellerim
Sen yoksun
Gözyaþýndan doðuyorum nemli topraklarýna
Kurak sancýlarýn var
Sarýlmýþsýn girdabýna
Her girdap daha derine soksa da seni
Anlaþýlmaz bir halde yaþadýðýn travma
Dört yanýn çepeçevre iþgal edilmiþ
Koy ver gitsin desem de zamanýn akýþýna
Susmuþ bütün alem isyanlarýna
Düþler sokaðýna giriyorum yarým aralýk kapýlardan
Kapýlar gýcýr gýcýr inliyor kulaklarým
Aklýmda sana dair sevda cümleleri
Karanlýklar ardýna saklý yarým aklým
Ýçin için kemiriyor beni
Geçmiþinden atamadýklarýn
Ölüyorum dizlerine uzanamadan
Kapýyorum gözlerimi sana doymadan
Aþkýmý iðfal ediyor tenha sokalar da kara kara gölgeler
Dilime sus geliyor sevgilinin saðýr kulaklarý
Ömrüm bir bilmecenin parçalarýný topluyor
Ýntikam yeminleri ediliyor silinmiþ bitmiþ geçmiþe
Kanýyor bakirliðim
Hiç kimseler görmüyor
Sessizce aðlýyorum
Nehir yüreðim…
adem efiloðlu / bir garip ademoðlu