Leylak Sevme Yorgunu

Leylak Sevme Yorgunu

1.

sana ulaþan bir yaným olsaydý
en azýndan kalýrdý kalbimin bir kýyýsý
çöl azgýnlýðýnda bu riyakarlýkta
kendimi reddetme sabahlarýmda
hep sonralara ertelenmiþ
imkansýzlýðýn açýða çýkmasý gibi
patikalar yorgunuyum ama dert etmiyorum
sen çýkarsýn diye en olmadýk bir zamanda karþýma

2.

kendimi kendimle sýnýyorum hayli zamandýr
yaralý oyunumda hem ebeyim hem oyuncu
yalnýzým
kan köpüklü kýsraklara taþ çýkartýrým
iz sürmekte
keskin dönemeçler ustasýyým
yorgun yüzleriyle son akþam uykularýna çekilirken
bulutlar
seni alýn yazým sanýr kendimde ararým
yalnýzlýðýmla sarmaþ dolaþ ve þapþal
kýzýl kýyamet leylak sevme yorgunu
seni leylaðým bildim
hangi mevsime kandýn
yorulmak nedir unuttum dert etmiyorum
çünkü anýmsamaktýr en güzel mevsimi dudaðýnýn
çünkü sen konuþunca leylak boylu düþler baðýrýrdý
acýlarýmýn dipsiz kuyularýna
anýmsa beni
sesli anýmsa
her anýmý
tatlý bir türküye dönüþsün hýçkýrýklarým gün gün
bir ben olayým zil zurna tek baharýn
seni leylaðým bildim
toz pembe kanýma girdin
yedi renk nedir unuttum dert etmiyorum
sen açarsýn diye en olmadýk zamanda yanaðýmda

3.

iplik iplik ahmak ýslatanlar býraktým ardýmda
sensiz yaðmurlarla yýpranýk yüzümle
bana kendimden baþka
ihanet bile edecek kimse yok yeryüzünde
kendimi kendimle sýnýyorum
uyanmayarak kan rengi yemyeþil sabahlara
seni yanýmda istiyorum sütten kesilmemiþ bebeler gibi
aðlýyorum pespempe...ben kötülük düþünmem
baþka bir rengim yok seni aramaya yakýþtýrdýðým
bu kentin bütün kör kötürüm kuþlarý gibi
sýðýnacak bir dal arýyorum
aðzýmýn kenarýnda sarý akýtma gözlerim yumuk
leylak sevme yorgunu olduðumu kimseler bilsin istemiyorum
çünkü istisnasýz uzun boylu düþlerimde ayrýlýyoruz önce
çünkü bu yüzden kendimi hiçbir gerçeðe layýk görmüyorum
sen yanýmda olmadan açmadan hiçbir aðýr aksak dalýmda
hayatla boy ölçüþemiyorum leylaksýn ya kalbimdeki düþte oturaklý
sana kýyamam kýyamýyorum bozulmasýn topraðýn rahatýn
aslýnda seni de deðil
galiba sana en uygun baharý arýyorum
benim için senden de önemli olanýn senin mutluluðun olduðunu
kimseler bilsin istemiyorum
leylak sevme yorgunu olduðumu
þiir yürekli bir bahçevaným
ellerim beþ vakit sözcüklü
karanlýðý aydýnlýklý
dili damaðý bereketli
kimseler bilmesin leylak sevme yorgunu olduðumu
iþim bu ben iþimi seviyorum
asýl baharýný bulamamýþ leylaðýmý
bahar nedir unuttum dert etmiyorum
bildiðim için leylaðýmýn baharýnýn kim olduðunu

’ellerim taþ taþ üstüne býrakmadý
saçlarýný okþadýðýný sanmaktan
dillerim toz toprak koymadý seni sormadýk
dikenlerse dikenliðiyle ezik paramparça
ayaklarýmýn altýnda dört bucaðýn gün/ahý
seni aramaya kýyamýyorum...’

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: