Hey gidi gençlik, kararmýþ gözün...
Verdiðin sözü duy, sahibinindir.
Kanýn delidir hep, kimedir közün...
Aþka dair sözün, sahibinindir.
Deli çaylara eþ, bir yüreðin var.
Figan eyler gönlün, bin çýðlýðýn var.
Sabah-akþam esen, bir fýrtýnan var.
Yanan þu yüreðin, sahibinindir.
Tuttuðun, el deðil; yanan goncadýr.
Gördüðün,göz deðil; ak pak aynadýr.
Sardýðýn, dal deðil; aþka mayadýr.
Seherdeki sesin, sahibinindir.
Dorukta þahinsin, kanadýnda aþk.
Ufukta çizgisin, kaleminde aþk.
Yürekte naðmesin, ezgilerde aþk.
Sýzýlýdýr sözün, sahibinindir.
Ah, bu gençliði hep; sende mi sandýn!
Aþkýn duraðý bu, gitmez mi sandýn!
Sevilen, söz ister; bilmez mi sandýn!
Vefaya eþtir söz, sahibinindir.
25.10.2006, Ankara
Serap Hoca