KALBİMDEN GÖÇTÜN VALLA
Bardak oldu eski çamlar,
Baþýna düþer iri kozalaklar.
Elini tutar kurduðun tuzaklar,
Sen kalbimden göçtün valla.
Düþmanla birsin çýktýn aya,
Yüzüme bakma vur sýrtýma.
Ýstersen aða ol ister paþa.
Sen kalbimden göçtün valla.
Selamý kesiver bizden yana,
Kardeþini unut adýný anma.
Suç yükleme kendinde ara.
Sen kalbimden göçtün valla.
Seni bilirdim hep aðabey.
Kayýt dýþýsýn dost ne de bey.
Garibe hakkýný helal ediver.
Sen kalbimden göçtün valla.
yalaným varsa affetme beni,
ahtý vefasýzlýðýn çirit atýyor sokaklarda,
þiirim insanlarý kullanarak bir mevkiye gelip,
aslýný asaletini geçmiþini unutan, onursuz, þerefsiz namussuzlara.
Hasan Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.