Bir hayatý yaþamak... ellerinden tutarak mavilerin.
Sarmaladým sevgili bebeðimi.
Ne zaman benimleydin?
En zor zamanlarda bir parmak bal çalýp dudaklarýma
Olabildiðince hýzlý çýktýn alanýmdan.
Panzer geçiyor þimdi rüyalarýmdan
Her gece idam ediyorum keþkelerimi
Tuttuðum yýldýzlar söndürüyor ýþýklarýmý
Azýksýz dönüyorum sabaha; iki damla yaþ...
Düþtü düþecek kirpiðimden, donuyor yine sahne
Yoruldum camlardan kýrýlan ýþýkla yetinmekten
Zor geliyor artýk sadakalarýn.
Sessiz kalmak yaralýyor ruhumu
Bilinmezlik nedir bilirmisin?
Öksüzdü kelimelerim, korkarým yetim kalacak ruhum
zorlama mürekkeplerle yazýyorum, ondan rengarenk kelimelerim
Yýlýnda büyüdü sevgi tam vaktidir zaman hasat vakti
Kanadý kýrýk güvercinle yollarým ürününü
Mevsim yaz ne kaldý þunun þurasýnda maviye...
Madalyonun diðer yüzü varmýþ
Hayatmýþ ya! insanlar mutlu yaþarmýþ!
Seyir defterimde bir sayfa....
Hayat bu; gücün varsa madalyonun diðer yüzünü ara
Veya yetin sende olana.