þirrettir sýnýrlarýmýz seni benden alan þarkýsýzlýk yapraksýz her yaným yanýk zaman bulaþýðý orkestramýz umutsuz dudaklarýmýz sunaksýz sanki hiç açýlmayacak güllerimiz doðulu tevekküller içinde erguvanlarýmýz göz kamaþtýrýcý kýrmýzýsý var hüznümüzün güneþe yama vurmak olmuþ iþimiz beceriksiziz ölmekte bile erguvanlarýmýz bozguna uðramýþ ordunun son süvarisi dizginsiz takatsiz sevmeye hep gecikmiþiz son sabrýmýzý sýnamýþýz son ayrýlýkta geriye dönüp bakmadan ikirciksiz göðümüz alçalmýþ evimiz bahçesiz hayallerimiz çocuksuz sonumuza susamýþýz
þirrettir kesin sýnýrlarýmýz ikindilikte tek çayýmýz ara zamanlara maðlup olduk ikimiz eflatun bej gri mor kül rengi ama asla al yeþil mavi deðil hiçbir rengimiz
Kaðan Ýþçen
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.