Soluyamadık İstanbul'u Seninle
zakir
Soluyamadık İstanbul'u Seninle
Öyle bir devrandý ki senle dolu an.
Ýnce belli bardaktý elimizde zaman.
Aþkýmýza aþiyanken Emirgan,
Boðaz’ý seyrederdi yýldýzlar, hayran hayran.
Göze mi geldik,
Soluyamadýk Ýstanbul’u seninle;
Uþþak makamýndan.
Ateþ-i suzan,
Semavere olurken can.
Ben, seni bilirdim canan.
Konuðumuz olurdu, yüreði kanayan çay.
Boðaz’dý sevgimize cümbüþlü saray.
Ben seni seyrederdim,
Ýncecik parmaklarýndan;
Suya dökülürdü ay.
Ýnerken, bakýþlarýndan yüreðime taze bir yaðmur.
Ýstanbul Boðazý’yla,
Gönlüm seninle maðrur.
Aþk kokulu erguvanlar,
Gecenin koynunda uyur.
Gözlerin içimde büyür.
Ben mest olmuþ vaziyetteyken olanlardan.
Erirdi yüreðim çayýnda þeker yerine.
Ýsanbul’u seyrederdim elâ gözlerinde.
Öyle bir devrandý ki senle dolu an,
Gözlerin olurdu içimde umman.
Elimizde ince belli bardaktý zaman.
Aþkýmýza aþinayken Emirgan,
Soluyamadýk Ýstanbul’u seninle,
Uþþak makamýndan.
Ankara,15.06.2009 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.