Gittin
Bendeki beni alarak...
Sensizliðin bir kelam etmediði,
Yürüdükçe yokuþ olan düz bir yolda gidiyorum.
Bastýðým her yerde,
Senden kalma bir acý batýyor ayaklarýma.
Tarifi yok,ilacý yok...
Hal-i pür melalim anlatmaya mecalim yok....
Gittin
Bir hüzün,bir yok oluþ çöktü yüreðime,
Ruhumun titrek korkularý ile baþbaþa kaldý karanlýklarým.
Oysa seni kelimelerce, þiirlerce yakýnýndan sevmiþtim.
Avuçlarýmda, zamaný öðütürken bir bir vuslat için
Issýzlýða teslip edip düþlerimi
Ýçimin aklarýna kara kefenler biçtin.
Kýrdýðýn umutlarýmý da toplayýp gözpýnarlarýmdan
Duraksýz yolculuklara gittin....
Gittin
Yetmedimi o gittiðin yollar...
Yalan tarlasýnýn tam ortasýna ektiðin tohumlar yeþerdi bak....
Kaybettim.
Celladým olan masum bakýþlarýnýn izini süremiyorum.
Alnýmda birikmiþ yaþanmýþlýðýn bedeli,
Yorgun bir yolcunun soluðunda geziniyorum adeta.
Ve uçurumlara savurduðun sefil yüreðim...
Bu acýlar benimdir diyerek,
Sahip çýkýp kanayan yaralarýmý, gizlemeyi de öðrendi.
Gittin
Yüreðimdeki su kaldý bir damla,
Oysa ki ormanlar yanýyor içimde...
Direniþlerim boþa...bitti iþte
Hançeri en acýyan yanýma soktun da gittin.
Can gitti,canýmýn yanýnda kor gitti...
Devrildi bu koskoca yürek;
Var gücümle attým sonumu en uzak menzillere..
Varlýðýnda yaþamýyordum ki...
Yokluðunda öleyim ey sevgili.
Sustum, sessizlik oldun artýk dilimde.
GÜLTEN TELLÝOÐLU-ZONGULDAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.