* BEGOVİLLERİN ALTINDA *

Topraðýn yüzünü oyan kaçkýn yaðmur,
Sen gözyaþý dökmenin zevkini ne bilirsin
Dün yüzün bir sabah serinliði
Bugün çekingen gonca bir gül.



Her yapraðýn kendi dalýnda açarken
Kýrýk bir gülümsemeyle baktýn
Sevinçlerin,
Yanaðýnda kurutulmuþ bir bahar kokusu
Kokladýkça ,
Acýtýyor anýlarýný gurbetliðin.



Sen olmayýnca ...bilmezlere açýlan penceremde
Göz dikene bakar, ateþe bakar
Küskün bir ceylan gibi uzak yollardan
Çaðlayan ýrmaklardan salýndýn
Alaca karanlýklar, uzaklar,seninle kaybolup gittin.





Bize biçilmiþ bir acýyý yaþýyoruz
Korkularý ayrý ayrý,alaca karanlýk
Koyaklarda üþümüþ bir kuþun çýrpýnýþý
Gurbetinde eski bir düþ
Anýlar yüklü sularýnda Ege’nin.



Þimdi,
Elimde bir karanfille günbatýmýný seyrediyorum
Mezem bir dilim kavun, þarabým bir yaz akþamý
Seni andým begovillerin altýnda...



Nuri Daðdelen
Sosyal Medyada Paylaşın: