Firuze-2

Her akþam pencereme mahzun güvercinler konar.
Gurbet, hüzünden yumak sýla alev alev yanar.
Ýçimden hasret trenleri geçer baðrým kanar.
Düþlerimde serap gibi el edersin firuze.

Fakir pencerelerinde çiçek tenekeleri.
Mahzun gönüllerde ateþten hüzün lekeleri.
Vuslat yaðmuru öperken narin kelebekleri.
Gülüþlerimde hüzün hüzün erirsin firuze.

Baðrýmda ateþten bir dað olur senin yokluðun.
Acýlar denizi kesret tuzu yakan çokluðun.
Kafdaðý’nda hükmü yoktur açlýðýn ve tokluðun.
Hep sevda uçurumlarýna yedersin firuze.

Gönül daðýnda bora olur kýþ olur bakýþýn.
Donana ne hükmü kalýr ki canan kara kýþýn.
Gönlümden gönlüne kara sevda oldu da ýþýn.
Ben seni dilerim sen kimi dilersin firuze.
Ankara, 04.07.2009 Ý.K



Sosyal Medyada Paylaşın: