Sana gelen yolarý, kapatýp týkadýlar. Beyinleri zararlý fikirle yýkadýlar, Paraya insan satan, o dalkavuk kadýlar, Ellerinde can verdik öldük kurtuluþ sende.
Suçlara özendirip, günahkar eylediler. Onulmaz yara açýp, gör bize neylediler. Hakkýmýzý yerken çok,acý söz söylediler. Yok olmadan bu aklý, çeldik kurtuluþ sende.
Her fýrsatta biz senden, çare aman diledik. Çok çabalar sarfedip, kendimizi biledik. Baþtan doðuþumuzla, kötülüðü eledik. Mýzrak olup perdeyi, deldik kurtuluþ sende.
Yýðýldýðýmýz yerden, yavaþ yavaþ doðrulduk. Ýnayetini tattýk, sevgin ile yoðrulduk, Bir ezanla affýna dergahýna çaðrýldýk. Mevlanayý bilmeden, eldik kurtýluþ sende.
Geçmiþe perde çektik, artýk yeniden doðduk. Ýçimizdeki kötü emelleri, hep boðduk. Aþkýn ile bu dünya, hayatýndan soðuduk. Hazan bitti huzura, daldýk kurtuluþ sende.
Þimdi artýk her darda, kaldýkça gelmiyoruz. Huzurlu olsak bile biz sensiz gülmüyoruz. Artýk biz varlýðýný, göklerde bulmuyoruz. Yunus gibi her yerde, seldik kurtuluþ sende.
Dindi sam rüzgarlarý, bitti artýk kara kýþ. Deðiþti varlýðýnla, yalan dünyaya bakýþ. Yürek tezgahýmýza, Muhammed ile nakýþ, Ýþlerken kara kini, sildik kurtuluþ sende. ALLAHIM
turgay COÞAR29/ocak/2007 izmir Sosyal Medyada Paylaşın:
şairce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.