Büyüdükçe dertlerim benim ile büyüdü. Büyüdüm de ne oldu, keþke çocuk kalsaydým. Dinleyip büyükleri tutsam da her öðüdü, Ýyiliðim kayboldu keþke çocuk kalsaydým.
Bütün derdim oyundu gülüp eðlenip koþmak, En küçük hediyede bile sevinçten taþmak, Sýcacýk tebessümle tatlý söz ile coþmak, Hepsi yapraktý soldu, keþke çocuk kalsaydým.
Geleceðim geçmiþi hiç aratmaz sanýrdým. Büyüklüðü güç ile, kuvvet ile tanýrdým. Ne zaman ki büyüdüm, anladým ki yanýldým. Yürek acýyla doldu, keþke çocuk kalsaydým.
Doðduðum büyüdüðüm sýlamý da terk ettim. Daðýný ovasýný gözlerimde tükettim. Çocukluk yaþadýðým o garip memleketim, Daðlar ardýnda kaldý, keþke çocuk kalsaydým.
Gurbetin her kahrýna göðüs gerip yaþadým. Uslanmadý yüreðim vatanýma taþýdým. Bir yar sevip umutla bir hayata baþladým. Onuda kader aldý, keþke çocuk kalsaydým
Gözümün önünde ki, her yakýným göç etti. Yýllar umutlarýmý, alýp sildi hiç etti. Aþkta hep hüsran bulan, bu garip ne suç etti? Hasret ömrümü yoldu, keþke çocuk kalsaydým.
Gencecik anam babam, sular gibi duruldu. Talihsizlik hayatýn, her yerine kuruldu. Umut turnalarým da güpegündüz vuruldu. þansýzlýklar hep buldu, keþke çocuk kalsaydým.
Coþar’ýn her hevesi, kursaðýnda kaldýkça. Her deðer verdiðini, kader tutup aldýkça. Muhammet de üzülmüþ, bunu hatýrladýkça. Gafil sana ne oldu, keþke çocuk kalsaydým.
turgay COÞAR...21/ARALIK/2006 Sosyal Medyada Paylaşın:
şairce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.