Annesi babasý yuvayý yýkmýþ
Arenada naçar kalmýþ minik kýz.
Amcasý, dayýsý, halasý býkmýþ
Dalgýn! Bir sokaða dalmýþ minik kýz.
Sýðýnmýþ bir dama kanadý kýrýk
Korkak, ürkek, yorgun yüreði yarýk
Karný aç, üþümüþ gönlü kabarýk
Kendini geceye sal’mýþ minik kýz.
Damýnda baykuþ var dertli ötüyor
Cýlýz bir ateþten duman tütüyor
Büzülmüþ kenara masum yatýyor
Hayalini kýra çalmýþ minik kýz.
Yarýna çýkarsa ne yer ne içer
Pazar çöplerinden rýzkýný seçer
Öðle vakti sýcak, kendinden geçer
Konuþan dilleri lal’mýþ minik kýz.
Bu durumu gören bir garip ana
Almýþ ve götürmüþ bir güzel hana
Ruh gelmiþ bedene his gelmiþ cana
Kokmuþ çiçek gibi bal’mýþ minik kýz.
Herkes bunun gibi þanslý olur mu?
Sýðýnacak yuva bilmem bulur mu?
Fýrtýnalar geçer su durulur mu?
Eskileri örten þal’mýþ minik kýz…
Garibi-Salih Yýldýz……03.07.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.