Gökyüzünde yalnýz gezen iki yýldýzdýk...
Daðlarýn ardýnda kalan iki kadersiz yürektik
Gün oldu ,aþka tutulduk…
Ayný kadere, ayný yazgýya inat
KÜLLERÝMÝZDEN DOÐDUK…
Rüzgarlarla dillendirdik sevdamýzý
Yaðmurlarla biz yaðdýk.
Çiçeklerde biz açtýk…
Susuzduk ,ýssýzdýk...
Çölde vaha arayan birer bedeviydik.
Yüreðimizin nasýrlarýnda saklý
Sevdalarýmýz vardý..
Gün oldu ,dokunduk yüreklerimize.
Eriyen karlar misali eriyiverdik
Ayný kadere ,ayný yazgýya inat
GÖZLERÝMÝZDE DOÐDUK.
Yüreklerimizde büyüdük…
Vurgunlar yemiþ iki batýk gemiydik...
Haramilere yem olmuþ iki esir yürektik.
Ýsyanlarýmýz vardý,umutlarýmýz…
Bu sürgünler kaderimiz olamazdý
Gün geldi ,yüreðimizi sýkan prangalarý attýk.
Ayný kadere, ayný yazgýya inat
Sevgi denizlerinde
Tüm evreni kucaklamaya doðru kulaç attýk..
SEVGÝ ÝLE DOÐDUK …
Sevgimizle dünyayý kucakladýk…..
ESMÝZE---------ÝZMÝR
3,7,2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.