Bakma tavrýmdaki þu arsýzlýða Renkler içindeki aldan sor beni Kýzma hâlimdeki duyarsýzlýða Âh edip inleyen hâlden sor beni Dikenle yaþayan gülden sor beni…
Geçerken her âným kusur içinde Zannetme ki ruhum huzur içinde Gözünde yaþlarla özür içinde Dünlere aðlayan kuldan sor beni Özünü özleyen külden sor beni…
Ýnme gibi deðil! Omzuma inen Usul usul bindi soluma binen Artçý depremlerle enkâza dönen Yavaþ yavaþ çökmüþ ilden sor beni Gün be gün tükenen yýldan sor beni…
Elleri olmayan kollara mahkûm Kararsýzca esen yellere mahkûm Kürekleri kayýp dallara mahkûm Akýntýya köle saldan sor beni Bir meçhûle giden yoldan sor beni…
Beden penceresi açýktýr ammâ… Esbâba râm olan gözlerim âmâ "Sulara yazdýðým" silinir sanma Ýki büklüm gezen Nil’den sor beni Suskuyla konuþan dilden sor beni…
Emre Çam
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tedâi-i Efkâr - Emre Çam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.