Karabasan mýydý rüyâ mý bilmem,
Seni alýp yâd ellere götüren.
Yaktýðýn nârýnda aðlarým gülmem,
Çok muhabbet tez ayrýlýk getirir.
Güle sordum seni sanki hiç yoktu,
Lâleye baktým ki boynunu büktü.
Bülbüle can attým derdini döktü,
Bu dert beni virânede yatýrýr.
Seyyâh oldum rastgelmedim eþine,
Acýmadýn gözlerimin yaþýna.
Anladým ki sevgi sevmek boþuna,
Hebâ olan yýllarýmý yitirir.
Unutamam bu sevdâyý vereni,
Görmedim ki ahde vefâ bileni.
Gözlerinden tanýdýðým cereni,
Gamzeleri ok eyleyip batýrýr.
Çok düþündüm bulamadým nedeni,
Bin cefâlar türlü dertler edeni.
Ben aðlarken gelin olup gideni,
Yüreðime kara taþlar oturur.
Hayâl ettim gülüþünle gelmeni,
Yalnýz kalýp yandýðýmý bilmeni.
Geçti artýk istemem ki gülmeni,
Mezârýmda ayrýk otu bitirir.
Ýrembaðý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
EBER'İN KIYISINDA ORTAKARABAĞ KÖYÜ AKLİME KORKMAZ'A GÖKBAŞ ÇİÇEKLERİ MUŞTULAR YAZI ÂB-I HAYATMIŞ MEĞER ADINA BAHAR DENMİŞ GÜL BİLE GÖREMEDİN BACIMIN OĞLUNA VERGİLİ DEMİŞ YÂR ELİNDEN YEDİĞİMİZ KÖREMEZ VARDIM GÜLÇAYIR'IN KÖYKONAĞI'NA ŞİİRLER YAS TUTSUN SÖZLER AĞLASIN İREM'İN BAHÇELERİ