Başagelmeden bilinmiyormuş, meğerse ne zormuş!

Anladým ki senin yokluðunda
Bir yaným hicranýn ellerinde çok çaresiz
Ne kadar sabrý denesem de olmuyor iþte sen gelmeden

Her yer ve yaným bom boþ
Sanki duvarlar üzerime yýkýlmak istiyor
Bülbülden hiç ses çýkmýyor, kedide ortalýkta görünmüyor

Ne dinlediðim þarkýda
Ve ne de yudumladýðým artanda bir tat var
Sineme sökün eden ýzdýrap har, ne zaman geleceksin yar

Hissiyatýma kar yaðar
Takatim kendi yalnýzlýðýnda bir ihtiyar
Hiçbir yerde açmýyor bahar, gözyaþlarýmda hicranla akar

Nisalar her yerde var
Halime iþlediðin güzellikler hani kimde yar
Kalbimde ne bir þevk var ve ne de bir umudun saðanaðý ar

Bedbin halimle
Baþ baþa kaldým ey edebiyle mücehhez hal
Bir daha söz etmem, dilin keyfiyetine itibar etmem ey yar

Ne kaldý ömrün anýndan
Nefeslerin kalan sayfalarýndan zarif gülizar
Nazarlarýndan akseden, tebessümünde gizlenen caný bahar

Gel artýk yoruldum
Ne suyun ve ne de erzakýn adýný andým
Nefeslerimde her zaman sen vardýn ve benim için baþkaydýn

Sokaklar mahzun
Aðaçlar masum, dallarda ki yaprak mahkûm
Senin yokluðunda kalbim daralýyor, halim sürekli solgunlaþýyor

Mezar bana yakýn duruyor
Ölüm peþimde bekliyor heyhat ne korkutuyor
Toprak tavýnda avýný bekliyor, hatýralarým yine benimle kalýyor

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: