Bir kuþ gibi uçuverdi
þiir kanatlarýyla...
Henüz ellerime konmadan
Bakmadan gözlerine
Sevmiþtim sözlerini, hislerini,
görmeden onu.
Ve sevildiðimi biliyordum adým gibi.
Nerde hata yaptýmsa yaptým iþte
Ürküttüm onu.
Þimdi kederlerdeyim, dertteyim...
Uyuþturmak için beynimi
alemlerdeyim...
Dibi çok bulanýk bardaðýmýn...
Bulanýklýðýn içinde gördüðüm tek þey dilim
Yok olasý dilim...
Çekmedim hiç birþey
Dilimden çektiðim kadar.
Bal akarken dilimden
Arý oldum soktum yine...
Uçuruverdim dostumu,sevdiðimi...
Þimdi,
sus diyorum kendime, sus
Her kes konuþsun, sen sus
yazmak bilgelerin iþi,
Konuþmak hatiplerin
söylence, kalp kýrmayanlarýn
Sen ancak, bakarsýn hurma gözlerinle
En iyi yaptýðýn tek þey bir bakýþ,
Öyle diyor sevenlerin...
Uzaktamý, sevdiklerin ?
Onursuz geçermi bundan sonrasý ?
Görmüyormu hurma gözleri ?
Anlatamýyormusun kendini ?
Olsun tanýmasýn, anlamasýn seni,
Varsýn seni bilmesin.
Görmesin hurma gözleri hiç bir zaman
Zakkumlaþan dilini gördü ya...
Nasýlda akýtýverdin zehrini,
Þiir kanatlarýna.
Varsýn hiç bilmesin seni...
Onursuz yaþamak acý olsa da...
Acý olsada onursuz yaþamak...
01/07/2009-nilkurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.