ALKIŞ TUFANI

Üzüldüm, aðladým, yazmaktan,
Utandým, böyle bir yerde oturmaktan,
Söylenen sözlerle, Ney’in sesini,
Baðdaþtýramadým bu ses düzenini.
Dansözler, horon tepmeye baþladý,
Hokkabaz cambazlarýn arasýnda,
Sýkýldým, insanlýðýmý hatýrlamaktan,
Vurulan binlerce alkýþ tufanýndan…
Kulaklarýmý çýnlatan batý ruhlu müzik,
Ýnsanlarýn ruhlarýný acýtýyordu ezik ezik.
Karanlýklara doðru yolculuk yapan insan,
Buluyordu kendini dipsiz kuyuda bir an.
Bilinçsizce alkýþa kalkan eller arasýnda,
Özgürlük aðlýyordu dumanlar arasýnda.
Her þeye alkýþ, tükenmiþliðin iþaretidir,
Amel defterinizse günahýn bile beteridir.

1994/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın: