( KIRILGAN BİR UMUTTUR) HAYAT (2)

gecelerin yalýn ayazýnda
kýrýlgan bir umuttur ki hayat,
baþýný gömerek karanlýða,
talihsiz ve sessiz,
yüzü kýrýþmýþ köylülerin eteklerinden asýlýr.
aç ve sefil çocuklar doldurur vadileri.
foterli ve þapkalý aymazlardan haberler saçýlýr...
umudunu avucundaki bir lokma ekmeðe sararak, koyulur
pençelerine fakirliðin .
kadýnlar geçer ellerinde nacaklarla,
sýrtlarýnda çocuklarý ,
kadýnlar geçer,
güneþin kavurarak kararttýðý umutlarla.
varoþlarýndan sýyrýlýr, pençe gibi delikanlýlar,
bir hiç uðruna , hapis koridorlarýna ...
yiðitler daðlarda vuruþarak,
sevdasýný çekerler güzel kýzlarýn,
son bulur umut, beton mermerlerde.
genç kýzlar erlerine aðýtlar döker çemberlerinde
diðerleri çemberler örerler ...
toprak doðururken sancýlarý birer birer...
asgari ücretler daðýtýr patronlar
çocuklarýn sattýðý selpaklardan.
daha, minik ellerine kalem deðmeden , kan deðer
buysa eðer, eðer buysa yaþamak
kýrýlgan bir umut deðil midir hayat?....

Yunus yavuz/ Bozkýrýn þairi/Erzurum



Sosyal Medyada Paylaşın: