Elli altýlar denen meskûn mahalde evi O adam usul usul çýkýyordu kapýdan Tarifsiz bir heyecan içinde büyük sevi Sýyrýlýyor gibiydi kasvet dolu yapýdan
Geleceðim demiþti güzel gözlü perisi Mutlaka diyordu hem yok ötesi berisi Mutluluk buydu sanki výz gelirdi gerisi Korkmuyordu yüreði fýrtýnadan tipiden
Bembeyaz bulut gibi görünecek ufuktan Yeni bir gün doðacak visal ile þafaktan Çiftlik cadde boyunca yürüyordu ufaktan Sanki huzur üstüne inecekti tepeden
Sýklaþtý adýmlarý sahil yoluna doðru Simasýnda pürneþe kalbinde ince aðrý Yaslanacak bir baþa iþte hazýrdý baðrý Hayalin efsunuyla farksýzdý bir çapadan
Dalgalar gelin gibi iþve naz içindeydi O adam bir umutla tatlý haz içindeydi Yürek yanýyordu da beden buz içindeydi Bir su yudumluyordu çeþmedeki kupadan
Vuslatýn hülyasýný yaþýyordu orada Umut ile çevreye bakýyordu arada Daha ne dert çekecek hangisiydi sýrada Teklemekteydi kalbi kan sýzýyor tapadan
Yine olmakta akþam gün batýmý yakýndý Daldýðý maviliðe uzun süre bakýndý Umutsuzluk zýrhýný üzerine takýndý Çaresizce evine dönüyordu sapadan
Zeki BEKAR
Çapa : Taþ, demir Sosyal Medyada Paylaşın:
zekibekar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.