İNSANLAR

Kimi neþelidir, kimisi yaslý,
Kimi yaramazdýr, kimisi uslu,
Kimi kanaatkâr, kimisi hýrslý,
Farklý karakterde olur insanlar.

Anlamak biraz zor görünse bile,
Olgunlaþýr insan çekince çile,
Sahip olamazsa dudaða, dile,
Aðzýnýn payýný alýr insanlar.

Ecelin ne vakti, ne yaþý vardýr,
Ne baharý, yazý; ne kýþý vardýr,
Ne bir dostu, nede sýrdaþý vardýr,
Gene de bir sebep bulur insanlar.

Dünya dedikler bir küçük kafes,
Burada kalmaya çabalar herkes,
Azrail gelince tükenir nefes,
Vadesi dolunca ölür insanlar.

Baþýný yastýða þöyle bir yasla,
Ve insanlýðýný lütfen kýyasla,
Ýnsan ölür ancak insanlýk asla,
Ýnsanlýkla baki kalýr insanlar.

Sosyal Medyada Paylaşın: