HÜZNÜMÜN TÜRKÜSÜ (Leyla)
Hüzünlüyüm;
Hekimler bulamaz çarem.
Biçareyim;
Hüzünler yarama merhem .
Seyirlik bir aþk yaþýyorum!
Kývrýlýp bir köþede,
Deli bir baþ taþýyorum.
Leyla’yý seyrediyorum düþümde.
Yýldýz yýldýz pervaneyim peþinde.
Gece "Leyla" demekmiþ.
Leyla gecenin içinde bir dilekmiþ.
Ben, Mecnun’un tutuþturduðu aþk ateþiyim.
Hare hare yanan bir kor.
Geceye sermayeyim.
Gidenin ardýndan beklemek neymiþ, yücelere sor!
Ýbrahim’ i yakmayan ateþ,
Beni neden yakýyor?
Umutluyum...
En çok, karýncanýn tavrýndan mutluyum.
Karýnca gözyaþý demekmiþ.
Ateþe varýnca , vurunca...daðýlayým efkar efkar.
Leyla beni beklermiþ , ateþler içinde!
Karanlýk umutlarý tümden örtünce .
Gözyaþý ateþe atýlan bir çiçekmiþ.
Zümrüt yeþili gözlerinle bak bana.
Yaksýn çakmak çakmak gecemin karanlýðýný.
Karanlýk "aþk "demekmiþ;
Bilir bekleyen pencere önünde ...kim Leyla’sýný.
Aþk, yýldýz aðacýnda uzanýlamayan bir dilekmiþ.
Dört nala atlarýmýn kaçýrdýðý düþ ülkesine.
Fethin atlarý seferden döndü evine.
Sen dönmedin hala ...
Diyorlar ki , gitmek hüner deðil;
-Sevgiliyi beklemek meðer ne güzelmiþ !-
...yýðýn yýðýn yangýnlara eþ.
Bekleyeceðim seni mevsimler boyu,
Yaðmuru bekler gibi...
Çöle yaðacaðý zaman.
Ya Rabb!
Çare nedir ? Bul, ...ayrýlýklara.
Birikti içimde zapdedilmez bir deniz .
Kör kuyularda sular aratma bana.
Yusuf gücüm yok benim;Züleyha anlamaz !
Nedir sende ki bu týlsým ? bakýþlarý þehla!
Ülkemin pýnarlarý kurudu damar damar.
Benim pýnarlarým neden kurumaz yar ?
Yaralýyým...
Ýçimdeki vurgun ve sancý,
En büyük harbim :
Kirpiklerin "elif" sanki...atarsýn ey avcý.
Soluk soluða , atlar gibi, hedef : kalbim;
-Annemin kalbi gibi yorgun-
Gecelerde þimdi hazan var;
Tuttuðum dilek kaç kez bozuldu.
Boynumu vurdu o simsiyah kaþlar.
Leyla, ayrýlýk çýbanýndan ,bir gün seni de vururlar.
Ah!sevdiðim,ah!
Söyle...!
Söyle Leyla, yazdýðým bu þiir kaçýncý?
Sözlerimde hüznüm , türkülerimde aðýtlarým simsiyah.
Yemen‘e giden asker döndü sevdiðine.
Sen dönmedin hala.
Bu gün kaçýncý ah?
Þehidini bekleyen bayrak mýsýn , ey kalbim?
Efkar deðince hemen dalgalanýrým .
"Sen kokulu" bir mektup yolla bana...
Sayha sayha rüzgarlarla.
Okur umutlanýrým.
Sonra esir alsýn, býrak beni, efkarlar.
Türküler boðazýmda düðümlenince.
Korkarým!
En çok, Sinan ‘ýn minarelerinden aþaðý bakarken korkarým.
Bir de "seni sevmiyorum "dediðinde , içime bakarken.
Bilsen, yüreðimden kaç kez atladým, gelmediðinde.
Korkarým,kalplerimiz içi karanlýk dolu lahitler.
Son kez baktým! ...
Kan ter içindeydi gök kubbeler .
Soluk soluða küheylanlar geldi...üzerlerinde yiðitler ;
Sen gelmedin...
Kaç kez sordum; ...suskun kaldý þehirler.
Bögrümde ellerim.
Kaç kez kala kaldým kan ter içinde .
Yorgunum ,
Vurgunum...desem.
Ne çýkar bilsen beni nasýl yaktýðýný!
"Artýk bekleme" demiþtin giderken.
Umutlarým bitti...
Tan vakti minareler yüreðime batarken.
-Gül açan yüzlerinde göðerir rengin , senin de bir gün . -
Kýzýl bir gül misali býraksan beni topraga;
Avuçlarýna sýðamýyorsam.
Düþerim secdeye düþer gibi...
Þehrinin garýnda.
Kuytu bir köþede solsam ne çýkar!
Aldýrma,
Unut dediklerimi.
Sen gül ki, gül gülsün.
Kýrýk bir þarkýnýn güftesi olur, belki, yazdýklarým;
Dinler de umutlanýrým .
Sarý çiçeðim bil ki ,unutulmaz bu sevda !
"Kim görmüþ,Mecnun’un Leyla’yý býraktýðýný?"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.